Gedurende mijn onderzoek omtrent de vraag of homoseksuele koppels recht hebben op kinderen, kwam ik er achter dat men nog steeds erg negatief tegenover holebi’s, al dan niet met kinderen, staat. Vooral in landen zoals in Malawi en Oeganda worden ze erg streng gestraft, met zelfs de doodstraf als gevolg. Maar ook in België krijgen holebi’s te maken met vooroordelen en worden ze vaak aangezien als minderwaardige gezinsvorm.
Zo kwam ik er achter dat adoptiebureaus er ook negatief tegenover staan. Ze nemen erg weinig homokoppels aan als kandidaat en proberen hen te blokkeren op basis van morele en weerlegbare redenen, zoals bijvoorbeeld dat homokoppels niet in staat zouden zijn een kind gezond op te voeden. Ook door het werken met open adopties krijgen zij weinig kans om te adopteren.
Kinderen hebben te weinig kans om in contact te komen met literatuur over homoseksualiteit. Uit mijn onderzoek bleek dat er erg weinig bronnen bestaan waar kinderen over kunnen bijleren over holebi’s.
Ook bij de kunstmatige inseminatie mogen fertiliteitscentra een behandeling voor homoseksuelen weigeren, louter en alleen voor hun geaardheid. Ze moeten hen dan wel doorverwijzen naar een ander centrum. Qua zwangerschap ondervindt een biologische moeder geen nadelen; ze krijgt evenveel zwangerschaps- en bevallingsverlof als een heteromoeder. De meemoeder daarentegen heeft geen recht op 'vaderschaps'verlof, wat een erg spijtige zaak is. De holebifederatie ijvert ervoor om dit verlof geslachtsneutraal te maken, zodat ook meemoeders er gebruik van kunnen maken, en bekwamen al het resultaat dat zowel lesbiennes als homo’s kinderen mogen adopteren.
Holebi’s worden steeds nog anders bekeken als ze een kindje hebben. Er worden hen vreemde vragen gesteld en ook de kinderen moeten stevig in hun schoenen staan, om zich te weren bij reacties en vragen van klasgenootjes of vriendjes. Toch blijkt uit onderzoek dat deze kinderen geen slechtere opvoeding krijgen. Er zou zelfs sprake zijn van een betere evenwicht bij de opvoeding.
Ik besluit uit mijn onderzoek dat holebi’s zeker en vast recht hebben op kinderen, en vind het heel erg jammer dat zij nog steeds zoveel moeite hebben om een kind te krijgen en dat ze nog zoveel te maken hebben met vooroordelen van andere mensen en ouders.
vrijdag 21 mei 2010
Lezersbrief voor Klasse
Gedurende mijn onderzoek omtrent de vraag of homoseksuele koppels recht hebben op kinderen, kwam ik er achter dat men nog steeds erg negatief tegenover holebi’s, al dan niet met kinderen, staat. Vooral in landen zoals in Malawi en Oeganda worden ze erg streng gestraft, met zelfs de doodstraf als gevolg. Maar ook in België krijgen holebi’s te maken met vooroordelen en worden ze vaak aangezien als minderwaardige gezinsvorm.
Zo kwam ik er achter dat adoptiebureaus er ook negatief tegenover staan. Ze nemen erg weinig homokoppels aan als kandidaat en proberen hen te blokkeren op basis van morele en weerlegbare redenen, zoals bijvoorbeeld dat homokoppels niet in staat zouden zijn een kind gezond op te voeden. Ook door het werken met open adopties krijgen zij weinig kans om te adopteren.
Kinderen hebben te weinig kans om in contact te komen met literatuur over homoseksualiteit. Uit mijn onderzoek bleek dat er erg weinig bronnen bestaan waar kinderen over kunnen bijleren over holebi’s.
Ook bij de kunstmatige inseminatie mogen fertiliteitscentra een behandeling voor homoseksuelen weigeren, louter en alleen voor hun geaardheid. Ze moeten hen dan wel doorverwijzen naar een ander centrum. Qua zwangerschap ondervindt een biologische moeder geen nadelen; ze krijgt evenveel zwangerschaps- en bevallingsverlof als een heteromoeder. De meemoeder daarentegen heeft geen recht op 'vaderschaps'verlof, wat een erg spijtige zaak is. De holebifederatie ijvert ervoor om dit verlof geslachtsneutraal te maken, zodat ook meemoeders er gebruik van kunnen maken, en bekwamen al het resultaat dat zowel lesbiennes als homo’s kinderen mogen adopteren.
Holebi’s worden steeds nog anders bekeken als ze een kindje hebben. Er worden hen vreemde vragen gesteld en ook de kinderen moeten stevig in hun schoenen staan, om zich te weren bij reacties en vragen van klasgenootjes of vriendjes. Toch blijkt uit onderzoek dat deze kinderen geen slechtere opvoeding krijgen. Er zou zelfs sprake zijn van een betere evenwicht bij de opvoeding.
Ik besluit uit mijn onderzoek dat holebi’s zeker en vast recht hebben op kinderen, en vind het heel erg jammer dat zij nog steeds zoveel moeite hebben om een kind te krijgen en dat ze nog zoveel te maken hebben met vooroordelen van andere mensen en ouders.
Zo kwam ik er achter dat adoptiebureaus er ook negatief tegenover staan. Ze nemen erg weinig homokoppels aan als kandidaat en proberen hen te blokkeren op basis van morele en weerlegbare redenen, zoals bijvoorbeeld dat homokoppels niet in staat zouden zijn een kind gezond op te voeden. Ook door het werken met open adopties krijgen zij weinig kans om te adopteren.
Kinderen hebben te weinig kans om in contact te komen met literatuur over homoseksualiteit. Uit mijn onderzoek bleek dat er erg weinig bronnen bestaan waar kinderen over kunnen bijleren over holebi’s.
Ook bij de kunstmatige inseminatie mogen fertiliteitscentra een behandeling voor homoseksuelen weigeren, louter en alleen voor hun geaardheid. Ze moeten hen dan wel doorverwijzen naar een ander centrum. Qua zwangerschap ondervindt een biologische moeder geen nadelen; ze krijgt evenveel zwangerschaps- en bevallingsverlof als een heteromoeder. De meemoeder daarentegen heeft geen recht op 'vaderschaps'verlof, wat een erg spijtige zaak is. De holebifederatie ijvert ervoor om dit verlof geslachtsneutraal te maken, zodat ook meemoeders er gebruik van kunnen maken, en bekwamen al het resultaat dat zowel lesbiennes als homo’s kinderen mogen adopteren.
Holebi’s worden steeds nog anders bekeken als ze een kindje hebben. Er worden hen vreemde vragen gesteld en ook de kinderen moeten stevig in hun schoenen staan, om zich te weren bij reacties en vragen van klasgenootjes of vriendjes. Toch blijkt uit onderzoek dat deze kinderen geen slechtere opvoeding krijgen. Er zou zelfs sprake zijn van een betere evenwicht bij de opvoeding.
Ik besluit uit mijn onderzoek dat holebi’s zeker en vast recht hebben op kinderen, en vind het heel erg jammer dat zij nog steeds zoveel moeite hebben om een kind te krijgen en dat ze nog zoveel te maken hebben met vooroordelen van andere mensen en ouders.
Lezersbrief voor Klasse
Gedurende mijn onderzoek omtrent de vraag of homoseksuele koppels recht hebben op kinderen, kwam ik er achter dat men nog steeds erg negatief tegenover holebi’s, al dan niet met kinderen, staat. Vooral in landen zoals in Malawi en Oeganda worden ze erg streng gestraft, met zelfs de doodstraf als gevolg. Maar ook in België krijgen holebi’s te maken met vooroordelen en worden ze vaak aangezien als minderwaardige gezinsvorm.
Zo kwam ik er achter dat adoptiebureaus er ook negatief tegenover staan. Ze nemen erg weinig homokoppels aan als kandidaat en proberen hen te blokkeren op basis van morele en weerlegbare redenen, zoals bijvoorbeeld dat homokoppels niet in staat zouden zijn een kind gezond op te voeden. Ook door het werken met open adopties krijgen zij weinig kans om te adopteren.
Kinderen hebben te weinig kans om in contact te komen met literatuur over homoseksualiteit. Uit mijn onderzoek bleek dat er erg weinig bronnen bestaan waar kinderen over kunnen bijleren over holebi’s.
Ook bij de kunstmatige inseminatie mogen fertiliteitscentra een behandeling voor homoseksuelen weigeren, louter en alleen voor hun geaardheid. Ze moeten hen dan wel doorverwijzen naar een ander centrum. Qua zwangerschap ondervindt een biologische moeder geen nadelen; ze krijgt evenveel zwangerschaps- en bevallingsverlof als een heteromoeder. De meemoeder daarentegen heeft geen recht op 'vaderschaps'verlof, wat een erg spijtige zaak is. De holebifederatie ijvert ervoor om dit verlof geslachtsneutraal te maken, zodat ook meemoeders er gebruik van kunnen maken, en bekwamen al het resultaat dat zowel lesbiennes als homo’s kinderen mogen adopteren.
Holebi’s worden steeds nog anders bekeken als ze een kindje hebben. Er worden hen vreemde vragen gesteld en ook de kinderen moeten stevig in hun schoenen staan, om zich te weren bij reacties en vragen van klasgenootjes of vriendjes. Toch blijkt uit onderzoek dat deze kinderen geen slechtere opvoeding krijgen. Er zou zelfs sprake zijn van een betere evenwicht bij de opvoeding.
Ik besluit uit mijn onderzoek dat holebi’s zeker en vast recht hebben op kinderen, en vind het heel erg jammer dat zij nog steeds zoveel moeite hebben om een kind te krijgen en dat ze nog zoveel te maken hebben met vooroordelen van andere mensen en ouders.
Zo kwam ik er achter dat adoptiebureaus er ook negatief tegenover staan. Ze nemen erg weinig homokoppels aan als kandidaat en proberen hen te blokkeren op basis van morele en weerlegbare redenen, zoals bijvoorbeeld dat homokoppels niet in staat zouden zijn een kind gezond op te voeden. Ook door het werken met open adopties krijgen zij weinig kans om te adopteren.
Kinderen hebben te weinig kans om in contact te komen met literatuur over homoseksualiteit. Uit mijn onderzoek bleek dat er erg weinig bronnen bestaan waar kinderen over kunnen bijleren over holebi’s.
Ook bij de kunstmatige inseminatie mogen fertiliteitscentra een behandeling voor homoseksuelen weigeren, louter en alleen voor hun geaardheid. Ze moeten hen dan wel doorverwijzen naar een ander centrum. Qua zwangerschap ondervindt een biologische moeder geen nadelen; ze krijgt evenveel zwangerschaps- en bevallingsverlof als een heteromoeder. De meemoeder daarentegen heeft geen recht op 'vaderschaps'verlof, wat een erg spijtige zaak is. De holebifederatie ijvert ervoor om dit verlof geslachtsneutraal te maken, zodat ook meemoeders er gebruik van kunnen maken, en bekwamen al het resultaat dat zowel lesbiennes als homo’s kinderen mogen adopteren.
Holebi’s worden steeds nog anders bekeken als ze een kindje hebben. Er worden hen vreemde vragen gesteld en ook de kinderen moeten stevig in hun schoenen staan, om zich te weren bij reacties en vragen van klasgenootjes of vriendjes. Toch blijkt uit onderzoek dat deze kinderen geen slechtere opvoeding krijgen. Er zou zelfs sprake zijn van een betere evenwicht bij de opvoeding.
Ik besluit uit mijn onderzoek dat holebi’s zeker en vast recht hebben op kinderen, en vind het heel erg jammer dat zij nog steeds zoveel moeite hebben om een kind te krijgen en dat ze nog zoveel te maken hebben met vooroordelen van andere mensen en ouders.
maandag 10 mei 2010
Onderzoeksvraag: Wat zijn de voordelen en de nadelen die homokoppels ervaren als ouder?
De kinderen
Uit Belgisch onderzoek blijkt dat kinderen die opgroeien als KID-kind in een lesbisch gezin, zich goed voelen en niet vaker gepest worden dan andere kinderen. Toch vermoed ik dat deze kinderen vrij sterk in hun schoenen moeten staan, omdat ze anders snel de rol van slachtoffer kunnen krijgen bij pesterijen, doordat ze als 'anderszijnde' bekeken worden. Kinderen zoeken vrijwel altijd de buitenbeentjes en de zwakkere kinderen er uit. Dit omdat ze meer opvallen door het 'anders'-zijn en er dus ook makkelijker vijandigheid tegen gecreëerd kan worden. Ook kunnen de kinderen van holebikoppels best van alles op de hoogte zijn, wat betreft hun afkomst en verwekking, zodat ze kunnen antwoorden en zich kunnen verdedigen als klasgenootjes en andere kinderen (vervelende) vragen stellen. Als kinderen het idee hebben dat het eigenlijk een tamelijk gewoon verhaal is, kunnen ze het ontspannen en gewoontjes uitleggen en dat werkt het beste. Zo kunnen zij zich naar de omgeving toe het best een houding geven.
In Nederland is nagegaan of lesbische gezinnen verschillen van heterogezinnen in de manier waarop zij hun ouderschap ervaren en motiveren voor zichzelf. Er blijkt dat lesbische ouders blijken een sterker gemotiveerde kinderwens te hebben. Ook zou er sprake zijn van meer evenwicht tussen beide ouders. Toch maken ze zich ook zorgen over het opgroeien van hun kinderen in een samenleving die niet altijd holebivriendelijk is en veel te maken heeft met vooroordelen en discriminatie. Er blijken ook verschillen te zijn met heterogezinnen qua taakverdeling tussen de ouders. De emotionele betrokkenheid tot het kind van de meemoeder zou hierbij groter zijn dan die van een heterovader. Dit zou wel kunnen kloppen, omdat vrouwen over het algemeen emotioneler zijn dan mannen. Toch zou ik niet meteen zeggen dat vrouwen meer betrokken zijn bij hun kind dan vaders. Mannen kunnen evengoed een heel betrokken vaderrol hebben.
Uit Amerikaans onderzoek blijkt dat kinderen in holebigezinnen niet meer problemen hebben met opgroeien dan kinderen uit andere gezinnen. Door deze resultaten steunt de APA (American Psychological Association) dan ook de eis van homo's en lesbiennes voor gelijke rechten inzake kinderwens en adoptie.
Zwangerschap
Qua zwangerschap ondervindt de biologische moeder geen nadelen; ze krijgt evenveel zwangerschaps- en bevallingsverlof als een heteromoeder. De meemoeder daarentegen heeft geen recht op 'vaderschaps'verlof (het recht van een vader om tien dagen afwezig te zijn naar aanleiding van de geboorte van een kind).
De Holebifederatie ijvert ervoor om dit verlof geslachtsneutraal te maken, zodat ook meemoeders er gebruik van kunnen maken. De federatie heeft er ook voor geijverd dat adoptie niet enkel een recht zou worden voor lesbiennes, maar ook voor homo's.
Weigering bij KID en IVF
Lesbiennes die een KID (Kunstmatige Inseminatie met Donorsperma) of IVF-behandeling (In-vitrofertilisatie) willen om zwanger te worden, kunnen terecht bij fertiliteitscentra. Sinds 2007 bestaat in België echter de 'Wet op de medisch begeleide voortplanting', waarin o.a. staat dat fertiliteitscentra een behandeling mogen weigeren op basis van het 'gewetensbezwaar'. Het centrum moet dan wel het koppel doorverwijzen naar een centrum waar zij wel terecht kunnen. Het UZ Gasthuisberg Leuven weigert lesbiennes en stuurt hen altijd door.
Een juridische band verwerven met het kind
Een meemoeder moet het kind adopteren, gezien ze niet automatisch een juridische band krijgt met het kind. Ze moet adopteren via de procedure van 'stiefouderadoptie ' of 'co-ouderadoptie', waarvoor men zich moet aanmelden bij Kind en Gezin. De meemoeder moet dan een verplichte voorbereidingscursus van twintig uur volgen, en het is mogelijk om deze cursus al te volgen tijdens de zwangerschap.
Adoptie
Zoals gebleken is bij mijn vorige onderzoeksvraag, worden holebikoppels die kiezen voor adoptie, nog steeds benadeeld. Doordat gekozen wordt voor open adoptie, kunnen de biologische ouders kiezen om hun kind niet te plaatsen bij holebi's. Er worden ook erg weinig kinderen toegekend aan een holebikoppel doordat er een maximumaantal holebikandidaten wordt vastgelegd door de adoptiebureaus. De bureaus weerleggen soms de adoptieaanvraag van een holebikoppel, omdat dit volgens hen moreel niet in orde is.
Familienaam van het kind
Een pasgeboren kind krijgt de familienaam van de biologische moeder. Dit gebeurt, net zoals bij heterokoppels, wanneer het kind ingeschreven wordt in het geboorteregister van de burgerlijke stand.
Bij stiefouderadoptie mogen de adoptanten zelf kiezen wie zijn familienaam aan het kind doorgeeft. Deze geven ze dan door aan de jeugdrechtbank. Die naam blijft gelden voor alle kinderen die later nog geadopteerd worden. Een samengestelde familienaam, die bijvoorbeeld bestaat uit de namen van beide ouders, is in ons land in principe niet mogelijk.
Sociale druk
Holebikoppels krijgen te maken met een grotere druk van buitenaf dan heterokoppels. Zo krijgen lesbische koppels regelmatig wel eens te horen wie nu 'de échte' moeder is van het kind. Drie vierde van de holebikoppels krijgt wel eens te maken met zulke vervelende vragen. Je moet dus wel erg sterk in je schoenen en volledig achter je keuze staan om vervelende vooroordelen de baas te kunnen. Dertig tot veertig procent zou ook het gevoel hebben dat er door andere ouders over hun gezinssituatie wordt geroddeld. Kinderen voelen het vaak aan als hun ouders zo in het nauw gebracht worden en als gevolg hiervan worden er bij holebikoppels die te maken hebben met negatieve opmerkingen over hun gezin, vaker gedragsproblemen bij hun kinderen vastgesteld.
Bronnen:
- Cavaria (2008). Ouderschap homos. (online). Beschikbaar: http://www.holebifederatie.be/dossiers/ouderschaphomos.php
- Cavaria (2008). Ouderschap lesbiennes. (online). Beschikbaar: http://www.holebifederatie.be/dossiers/ouderschaplesbiennes.php
- Lesbisch.nl (2010). Ouderschap. (online). Beschikbaar: http://lesbisch.nl
- T KWADRAAT (2010). Welke achternaam krijgt een kind van lesbische ouders?. (online). Beschikbaar:
http://tkwadraat.be/index.php?option=com_content&task=view&id=73&Itemid=37
- T KWADRAAT (2010). Holebi's bijna kansloos voor adoptie. (online). Beschikbaar: http://tkwadraat.be/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=21&Itemid=51
Uit Belgisch onderzoek blijkt dat kinderen die opgroeien als KID-kind in een lesbisch gezin, zich goed voelen en niet vaker gepest worden dan andere kinderen. Toch vermoed ik dat deze kinderen vrij sterk in hun schoenen moeten staan, omdat ze anders snel de rol van slachtoffer kunnen krijgen bij pesterijen, doordat ze als 'anderszijnde' bekeken worden. Kinderen zoeken vrijwel altijd de buitenbeentjes en de zwakkere kinderen er uit. Dit omdat ze meer opvallen door het 'anders'-zijn en er dus ook makkelijker vijandigheid tegen gecreëerd kan worden. Ook kunnen de kinderen van holebikoppels best van alles op de hoogte zijn, wat betreft hun afkomst en verwekking, zodat ze kunnen antwoorden en zich kunnen verdedigen als klasgenootjes en andere kinderen (vervelende) vragen stellen. Als kinderen het idee hebben dat het eigenlijk een tamelijk gewoon verhaal is, kunnen ze het ontspannen en gewoontjes uitleggen en dat werkt het beste. Zo kunnen zij zich naar de omgeving toe het best een houding geven.
In Nederland is nagegaan of lesbische gezinnen verschillen van heterogezinnen in de manier waarop zij hun ouderschap ervaren en motiveren voor zichzelf. Er blijkt dat lesbische ouders blijken een sterker gemotiveerde kinderwens te hebben. Ook zou er sprake zijn van meer evenwicht tussen beide ouders. Toch maken ze zich ook zorgen over het opgroeien van hun kinderen in een samenleving die niet altijd holebivriendelijk is en veel te maken heeft met vooroordelen en discriminatie. Er blijken ook verschillen te zijn met heterogezinnen qua taakverdeling tussen de ouders. De emotionele betrokkenheid tot het kind van de meemoeder zou hierbij groter zijn dan die van een heterovader. Dit zou wel kunnen kloppen, omdat vrouwen over het algemeen emotioneler zijn dan mannen. Toch zou ik niet meteen zeggen dat vrouwen meer betrokken zijn bij hun kind dan vaders. Mannen kunnen evengoed een heel betrokken vaderrol hebben.
Uit Amerikaans onderzoek blijkt dat kinderen in holebigezinnen niet meer problemen hebben met opgroeien dan kinderen uit andere gezinnen. Door deze resultaten steunt de APA (American Psychological Association) dan ook de eis van homo's en lesbiennes voor gelijke rechten inzake kinderwens en adoptie.
Zwangerschap
Qua zwangerschap ondervindt de biologische moeder geen nadelen; ze krijgt evenveel zwangerschaps- en bevallingsverlof als een heteromoeder. De meemoeder daarentegen heeft geen recht op 'vaderschaps'verlof (het recht van een vader om tien dagen afwezig te zijn naar aanleiding van de geboorte van een kind).
De Holebifederatie ijvert ervoor om dit verlof geslachtsneutraal te maken, zodat ook meemoeders er gebruik van kunnen maken. De federatie heeft er ook voor geijverd dat adoptie niet enkel een recht zou worden voor lesbiennes, maar ook voor homo's.
Weigering bij KID en IVF
Lesbiennes die een KID (Kunstmatige Inseminatie met Donorsperma) of IVF-behandeling (In-vitrofertilisatie) willen om zwanger te worden, kunnen terecht bij fertiliteitscentra. Sinds 2007 bestaat in België echter de 'Wet op de medisch begeleide voortplanting', waarin o.a. staat dat fertiliteitscentra een behandeling mogen weigeren op basis van het 'gewetensbezwaar'. Het centrum moet dan wel het koppel doorverwijzen naar een centrum waar zij wel terecht kunnen. Het UZ Gasthuisberg Leuven weigert lesbiennes en stuurt hen altijd door.
Een juridische band verwerven met het kind
Een meemoeder moet het kind adopteren, gezien ze niet automatisch een juridische band krijgt met het kind. Ze moet adopteren via de procedure van 'stiefouderadoptie ' of 'co-ouderadoptie', waarvoor men zich moet aanmelden bij Kind en Gezin. De meemoeder moet dan een verplichte voorbereidingscursus van twintig uur volgen, en het is mogelijk om deze cursus al te volgen tijdens de zwangerschap.
Adoptie
Zoals gebleken is bij mijn vorige onderzoeksvraag, worden holebikoppels die kiezen voor adoptie, nog steeds benadeeld. Doordat gekozen wordt voor open adoptie, kunnen de biologische ouders kiezen om hun kind niet te plaatsen bij holebi's. Er worden ook erg weinig kinderen toegekend aan een holebikoppel doordat er een maximumaantal holebikandidaten wordt vastgelegd door de adoptiebureaus. De bureaus weerleggen soms de adoptieaanvraag van een holebikoppel, omdat dit volgens hen moreel niet in orde is.
Familienaam van het kind
Een pasgeboren kind krijgt de familienaam van de biologische moeder. Dit gebeurt, net zoals bij heterokoppels, wanneer het kind ingeschreven wordt in het geboorteregister van de burgerlijke stand.
Bij stiefouderadoptie mogen de adoptanten zelf kiezen wie zijn familienaam aan het kind doorgeeft. Deze geven ze dan door aan de jeugdrechtbank. Die naam blijft gelden voor alle kinderen die later nog geadopteerd worden. Een samengestelde familienaam, die bijvoorbeeld bestaat uit de namen van beide ouders, is in ons land in principe niet mogelijk.
Sociale druk
Holebikoppels krijgen te maken met een grotere druk van buitenaf dan heterokoppels. Zo krijgen lesbische koppels regelmatig wel eens te horen wie nu 'de échte' moeder is van het kind. Drie vierde van de holebikoppels krijgt wel eens te maken met zulke vervelende vragen. Je moet dus wel erg sterk in je schoenen en volledig achter je keuze staan om vervelende vooroordelen de baas te kunnen. Dertig tot veertig procent zou ook het gevoel hebben dat er door andere ouders over hun gezinssituatie wordt geroddeld. Kinderen voelen het vaak aan als hun ouders zo in het nauw gebracht worden en als gevolg hiervan worden er bij holebikoppels die te maken hebben met negatieve opmerkingen over hun gezin, vaker gedragsproblemen bij hun kinderen vastgesteld.
Bronnen:
- Cavaria (2008). Ouderschap homos. (online). Beschikbaar: http://www.holebifederatie.be/dossiers/ouderschaphomos.php
- Cavaria (2008). Ouderschap lesbiennes. (online). Beschikbaar: http://www.holebifederatie.be/dossiers/ouderschaplesbiennes.php
- Lesbisch.nl (2010). Ouderschap. (online). Beschikbaar: http://lesbisch.nl
- T KWADRAAT (2010). Welke achternaam krijgt een kind van lesbische ouders?. (online). Beschikbaar:
http://tkwadraat.be/index.php?option=com_content&task=view&id=73&Itemid=37
- T KWADRAAT (2010). Holebi's bijna kansloos voor adoptie. (online). Beschikbaar: http://tkwadraat.be/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=21&Itemid=51
zondag 9 mei 2010
Interview met een homokoppel
Op 29 april deed ik, samen met Melissa Debecker, een interview met Andy Deprins en Lorenz Van Cauwenbergh, twee homoseksuele jongens die sinds drie maand een koppel zijn. Het gefilmde interview is hier te bekijken:
woensdag 28 april 2010
Onderzoeksvraag: Hoe staat men tegenover het adoptierecht voor homokoppels en hoe gaat dit in zijn werk?
Sinds 20 april 2006 is de wet van kracht dat ook homoseksuele koppels mogen adopteren en er hebben al een aantal koppels het initiatief genomen. Maar altijd ging het om een binnenlandse adoptie of werd een kind uit een vorig huwelijk geadopteerd door de nieuwe partner. Buitenlandse adoptie lijkt maar niet te lukken. Vaak gebeurt het dat deze koppels langer moeten wachten voor een goedkeuring om een kind te adopteren, ondanks dat ze o.a. een voorbereidingscursus, een positieve beoordeling en toestemming van de jeugdrechter hebben gehad. Dit komt omdat vele landen nog niet akkoord gaan met de adoptiewet voor homokoppels en als de wet er dan toch is, vaak heterokoppels voorrang krijgen op het homoseksueel koppel. Adoptiediensten beperken namelijk het aantal holebikandidaten tot bijvoorbeeld tot een vijfde van het totale aantal kandidaten. Als voorbeeldje het volgende: uit een artikel uit 'De Standaard' blijkt dat er in de laatste vier jaar tijd 638 kinderen geadopteerd werden in Vlaanderen. Van deze 638 kinderen kwamen er slechts 4 terecht bij holebikoppels! Dit terwijl ongeveer veertig procent van de wensouders van hetzelfde geslacht is. Volgens mij zegt dit genoeg...
Een andere reden is dat men meestal werkt met 'open adopties', wat betekent dat de ouders die hun kind afstaan voor adoptie, akkoord moeten gaan om hun kind te plaatsen in een homogezin. Velen geloven dat de adoptieambtenaar adoptie door homokoppels tegenhoudt. Toch blijkt door onderzoek van de Leuvense professor Marc Swyngedouw dat 60% van de Vlamingen voor het adoptierecht van homokoppels is.
Advocaten van homokoppels beweren dat de ambtenaar vele kansen voor homokoppels uitsluit en dat adoptiebureaus meer moeten proberen te bemiddelen met het adoptiebureau in het herkomstland van het kind dat het koppel wil adopteren. Uiteindelijk hebben reeds enkele homoseksuele koppels met de ambtenaar overlegd of er andere mogelijkheden zijn. Toch blijven de advocaten geloven dat het oordeel of men al dan niet mag adopteren al lang geveld was vóór dat deze koppels antwoord kregen of ze het kind mogen adopteren. Volgens de advocaten sluit de ambtenaar adoptiekanalen af op basis van morele en weerlegbare redenen. Zo zouden homokoppels niet in staat zijn een kind gezond op te voeden, omdat er ofwel een vader, ofwel een moeder ontbreekt.
Homokoppels die een kind willen adopteren moeten eerst een voorbereiding volgen, dit is een vorming van twintig uur waarin allerlei informatie wordt gegeven over de adoptieprocedure, de juridische (en andere) gevolgen van de adoptie en de nazorg. Het is dus niet bedoeld om de geschiktheid van de kandidaat-adoptant(en) te beoordelen. De kandidaat-adoptant(en) moet (moeten) zich voor deze vorming aanmelden bij een binnenlandse adoptiedienst naar keuze.
Als tweede stap moet er een verzoekschrift opgesteld worden, waarbij een advocaat kan ingeschakeld worden. Dit moet o.a. vermelden of je kiest voor de gewone of de volle adoptie en welke naam je wilt geven aan het kind. Volle adoptie geeft aan het kind en zijn afstammelingen dezelfde rechten en plichten zoals het kind geboren zou zijn uit de adoptant. Deze adoptie is onherroepelijk. Bij een gewone adoptie krijgt de geadopteerde de naam van de adoptant of van de echtgenoot. De voornaam kan ook veranderd worden. Deze adoptie kan wegens ernstige redenen herroepen worden. De geadopteerde erft van de adoptanten en behoudt bovendien zijn erfrecht in zijn oorspronkelijke familie.
Als derde stap moet het verzoek, nadat het koppel op de wachtlijst terecht kwam, ingediend worden bij de jeugdrechtbank. Als vierde stap wordt er onderzoek uitgevoerd door het openbaar ministerie en hierna (vijfde stap) volgt er ook een maatschappelijk onderzoek, waar onder andere de toekomstige opvoeding van het kind besproken wordt.
Als zesde stap volgt er de rechtspleging ten gronde, waar het verslag van het maatschappelijk onderzoek kan ingekeken worden en wordt de zittingsdag vastgelegd, waar er een aantal mensen gehoord worden (voornamelijk adoptanten en adoptiekind vanaf 12 jaar). Vervolgens komt de uitspraak van de rechter en de administratieve afhandeling. Het kind blijft altijd het recht op informatie van zijn afkomst behouden.
Buitenlandse adopties zijn heel moeilijk voor homokoppels. De adoptiediensten uit België moeten de eisen van de herkomstlanden en hun instellingen respecteren. Die willen meestal dat het kind terecht komt in een klassiek gezin met een man en een vrouw. De herkomstlanden ontvangen een volledig dossier met informatie over de wensouders die willen adopteren.
Een mogelijkheid voor homoseksuelen is een ‘zelfstandige adoptie’, waarbij ze zelf op zoek gaan naar landen die homo’s aanvaarden als adoptiegezin. Deze adoptie is heel moeilijk omdat men zelf alles moet regelen en de kosten zeer hoog kunnen zijn.
Bronnen:
- Cavaria (2008). Ouderschap homo's. (online). beschikbaar: http://www.holebifederatie.be/dossiers/ouderschaphomos.php#hoeveelkinderenbijhomos
- Famiweb.be. Adoptie in België. (online). Beschikbaar: http://www.famiweb.be/nl/Adoptie-in-Belgie
- Het Nieuwsblad (red),Nog geen adopties door homoseksuele koppels. (online)
Beschikbaar: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF31032009_008
- Peeters, T. (2008) Homokoppels vangen bot bij buitenlands adoptie. (online)
Beschikbaar: http://towntalk.wordpress.com/2008/01/15/homokoppels-mogen-geen-buitenlands-kind-adopteren/
- T KWADRAAT (2010). Holebi's bijna kansloos voor adoptie. (online). Beschikbaar: http://tkwadraat.be/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=21&Itemid=51
Een andere reden is dat men meestal werkt met 'open adopties', wat betekent dat de ouders die hun kind afstaan voor adoptie, akkoord moeten gaan om hun kind te plaatsen in een homogezin. Velen geloven dat de adoptieambtenaar adoptie door homokoppels tegenhoudt. Toch blijkt door onderzoek van de Leuvense professor Marc Swyngedouw dat 60% van de Vlamingen voor het adoptierecht van homokoppels is.
Advocaten van homokoppels beweren dat de ambtenaar vele kansen voor homokoppels uitsluit en dat adoptiebureaus meer moeten proberen te bemiddelen met het adoptiebureau in het herkomstland van het kind dat het koppel wil adopteren. Uiteindelijk hebben reeds enkele homoseksuele koppels met de ambtenaar overlegd of er andere mogelijkheden zijn. Toch blijven de advocaten geloven dat het oordeel of men al dan niet mag adopteren al lang geveld was vóór dat deze koppels antwoord kregen of ze het kind mogen adopteren. Volgens de advocaten sluit de ambtenaar adoptiekanalen af op basis van morele en weerlegbare redenen. Zo zouden homokoppels niet in staat zijn een kind gezond op te voeden, omdat er ofwel een vader, ofwel een moeder ontbreekt.
Homokoppels die een kind willen adopteren moeten eerst een voorbereiding volgen, dit is een vorming van twintig uur waarin allerlei informatie wordt gegeven over de adoptieprocedure, de juridische (en andere) gevolgen van de adoptie en de nazorg. Het is dus niet bedoeld om de geschiktheid van de kandidaat-adoptant(en) te beoordelen. De kandidaat-adoptant(en) moet (moeten) zich voor deze vorming aanmelden bij een binnenlandse adoptiedienst naar keuze.
Als tweede stap moet er een verzoekschrift opgesteld worden, waarbij een advocaat kan ingeschakeld worden. Dit moet o.a. vermelden of je kiest voor de gewone of de volle adoptie en welke naam je wilt geven aan het kind. Volle adoptie geeft aan het kind en zijn afstammelingen dezelfde rechten en plichten zoals het kind geboren zou zijn uit de adoptant. Deze adoptie is onherroepelijk. Bij een gewone adoptie krijgt de geadopteerde de naam van de adoptant of van de echtgenoot. De voornaam kan ook veranderd worden. Deze adoptie kan wegens ernstige redenen herroepen worden. De geadopteerde erft van de adoptanten en behoudt bovendien zijn erfrecht in zijn oorspronkelijke familie.
Als derde stap moet het verzoek, nadat het koppel op de wachtlijst terecht kwam, ingediend worden bij de jeugdrechtbank. Als vierde stap wordt er onderzoek uitgevoerd door het openbaar ministerie en hierna (vijfde stap) volgt er ook een maatschappelijk onderzoek, waar onder andere de toekomstige opvoeding van het kind besproken wordt.
Als zesde stap volgt er de rechtspleging ten gronde, waar het verslag van het maatschappelijk onderzoek kan ingekeken worden en wordt de zittingsdag vastgelegd, waar er een aantal mensen gehoord worden (voornamelijk adoptanten en adoptiekind vanaf 12 jaar). Vervolgens komt de uitspraak van de rechter en de administratieve afhandeling. Het kind blijft altijd het recht op informatie van zijn afkomst behouden.
Buitenlandse adopties zijn heel moeilijk voor homokoppels. De adoptiediensten uit België moeten de eisen van de herkomstlanden en hun instellingen respecteren. Die willen meestal dat het kind terecht komt in een klassiek gezin met een man en een vrouw. De herkomstlanden ontvangen een volledig dossier met informatie over de wensouders die willen adopteren.
Een mogelijkheid voor homoseksuelen is een ‘zelfstandige adoptie’, waarbij ze zelf op zoek gaan naar landen die homo’s aanvaarden als adoptiegezin. Deze adoptie is heel moeilijk omdat men zelf alles moet regelen en de kosten zeer hoog kunnen zijn.
Bronnen:
- Cavaria (2008). Ouderschap homo's. (online). beschikbaar: http://www.holebifederatie.be/dossiers/ouderschaphomos.php#hoeveelkinderenbijhomos
- Famiweb.be. Adoptie in België. (online). Beschikbaar: http://www.famiweb.be/nl/Adoptie-in-Belgie
- Het Nieuwsblad (red),Nog geen adopties door homoseksuele koppels. (online)
Beschikbaar: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF31032009_008
- Peeters, T. (2008) Homokoppels vangen bot bij buitenlands adoptie. (online)
Beschikbaar: http://towntalk.wordpress.com/2008/01/15/homokoppels-mogen-geen-buitenlands-kind-adopteren/
- T KWADRAAT (2010). Holebi's bijna kansloos voor adoptie. (online). Beschikbaar: http://tkwadraat.be/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=21&Itemid=51
woensdag 7 april 2010
Onderzoeksvraag: Hebben jonge kinderen voldoende kansen om kennis te maken met andere gezinsvormen in de kinderliteratuur?
Toen ik op zoek ging naar kinderboeken over homoseksuelen, heb ik gemerkt dat er hiervan nog steeds zeer weinig te vinden zijn. De enige boeken die ik gevonden heb, zijn 'Arwen en haar pappa's' en 'Mam en mamma gaan trouwen' op kleuterniveau, en 'Zij en haar' van Dirk Bracke op jongerenniveau. Het boekje 'Arwen en haar pappa's' is eerder voor de jongste kleuters, met meestal één zin per pagina. Er wordt stap per stap het adoptieproces van een buitenlands kindje door een homokoppel in uitgelegd, en dat op een duidelijke en overzichtelijke manier. 'Mam en mamma gaan trouwen' gaat dan, zoals de titel doet vermoeden, over een lesbisch koppel met twee kinderen dat gaat trouwen.
'Zij en haar' is een heel mooi boek over een lesbisch meisje dat nog niet goed weet wat ze juist wil. Tot ze op een keer een ander meisje tegenkomt en ze kussen. Het boek kan steun bieden aan jongeren die in dezelfde situatie zitten.
Verder heb ik geen kinderboeken gevonden met homoseksualiteit als thema. Dit is erg spijtig, omdat het toch een belangrijke taak is om kinderen hiermee vertrouwt te maken. Hoe meer kinderen er over kunnen lezen of voorgelezen krijgen, hoe beter ze ermee vertrouwt kunnen raken.
Voor een eerdere taak voor school deed ik een steekproef met 61 boeken en hieruit bleek dat geen enkel van deze 61 boeken een verhaal over homoseksuelen met of zonder kind ging. Dit bewijst ook weer dat er te weinig boeken van deze gezinsvorm bestaan.
De Witte van Leeuwen, J. (2009). Arwen en haar papa's. Kassel: Printec Offset.
Setterington, K. (2004). Mam en mamma gaan trouwen!. Antwerpen: C. de Vries-Brouwers.
'Zij en haar' is een heel mooi boek over een lesbisch meisje dat nog niet goed weet wat ze juist wil. Tot ze op een keer een ander meisje tegenkomt en ze kussen. Het boek kan steun bieden aan jongeren die in dezelfde situatie zitten.
Verder heb ik geen kinderboeken gevonden met homoseksualiteit als thema. Dit is erg spijtig, omdat het toch een belangrijke taak is om kinderen hiermee vertrouwt te maken. Hoe meer kinderen er over kunnen lezen of voorgelezen krijgen, hoe beter ze ermee vertrouwt kunnen raken.
Voor een eerdere taak voor school deed ik een steekproef met 61 boeken en hieruit bleek dat geen enkel van deze 61 boeken een verhaal over homoseksuelen met of zonder kind ging. Dit bewijst ook weer dat er te weinig boeken van deze gezinsvorm bestaan.
De Witte van Leeuwen, J. (2009). Arwen en haar papa's. Kassel: Printec Offset.
Setterington, K. (2004). Mam en mamma gaan trouwen!. Antwerpen: C. de Vries-Brouwers.
dinsdag 6 april 2010
Malawi opent jacht op homo's
Volgens dit artikel wordt er in Malawi door de politie een klopjacht gehouden op homo's. Deze is er gekomen na een huwelijksceremonie van twee mannen, die twee dagen nadien gearesteerd werden. Homoseksuelen krjgen minstens vijf en maximum veertien jaar celstraf. Dit is echt schandalig! Hiermee worden homo's dus vergeleken met criminelen. Ter vergelijking: in België kreeg een persoon die een gewapende overval pleegde, een celstraf van drie jaar en half, wat men dan bestempelde als 'een zware straf'. Homo's worden dus hard gestraft voor iets dat ze zelf niet in de hand hebben. Naar de gevangenis wordt men, naar mijn mening, gestuurd om na te denken over zijn of haar daden en dan het leven te beteren. Een homoseksueel zou op die manier dus ook moeten bezinnen over zijn 'slechte daden' en zijn leven beteren. Het verschil is alleen dat een crimineel gekozen heeft om een slechte daad te doen, terwijl een homoseksueel alleen maar naar zijn eigen gevoelens luisterde.
Zoals mensenrechtenorganisaties zeggen, dreigt bij deze klopjacht het gevaar dat de homo's zich gaan verstoppen voor de rest van de mensen, wat hen nog meer het imago van 'gevaarlijk' en 'misdadig' zal geven, en alles alleen maar erger zal maken. Dit is dus allesbehalve een goede zaak. Hopelijk krijgt de zaak nog een goede afloop, want dit is zeker geen stap n de goede richting, naar het aanvaarden van homoseksualiteit.
Toch is de toestand in Malawi nog iets beter dan die in Oeganda. Tot nu nog toe kregen homo’s hier de doodstraf! Alsof ze een mens vermoord hebben of een andere vreselijke daad verrichtten. Amerika en andere westerse landen zetten Oeganda het mes op de keel, door ermee te dreigen dat ze miljoenen ontwikkelingshulp zullen verliezen als de doodstraf er komt. Dit vind ik wel een goede zaak, maar de kans bestaat dat de doodstraf dan omgevormd wordt tot levenslange gevangenisstraf. Het is nog maar de vraag of dit dan zoveel beter is. In mijn ogen alleszins niet. Verschillende landen in Centraal- Afrika reageren heel erg streng op homo’s, waaronder ook Burundi en Rwanda.
Bron: gayworld.be (2010). Malawi opent jacht op homo’s. (online). Beschikbaar: http://www.gayworld.be/holebi-nieuws/malawi-opent-jacht-op-homos/
Bron: De Standaard (2010). Zware gevangenisstraf voor gewapende overval. (online). Beschikbaar: http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20100331_047
Bron: gayworld.be (2010). Oeganda: levenslang voor homo’s ipv doodstraf. (online). Beschikbaar: http://www.gayworld.be/holebi-nieuws/uganda-zet-doodstraf-voor-homos-om-in-levenslang/#more-11420
Zoals mensenrechtenorganisaties zeggen, dreigt bij deze klopjacht het gevaar dat de homo's zich gaan verstoppen voor de rest van de mensen, wat hen nog meer het imago van 'gevaarlijk' en 'misdadig' zal geven, en alles alleen maar erger zal maken. Dit is dus allesbehalve een goede zaak. Hopelijk krijgt de zaak nog een goede afloop, want dit is zeker geen stap n de goede richting, naar het aanvaarden van homoseksualiteit.
Toch is de toestand in Malawi nog iets beter dan die in Oeganda. Tot nu nog toe kregen homo’s hier de doodstraf! Alsof ze een mens vermoord hebben of een andere vreselijke daad verrichtten. Amerika en andere westerse landen zetten Oeganda het mes op de keel, door ermee te dreigen dat ze miljoenen ontwikkelingshulp zullen verliezen als de doodstraf er komt. Dit vind ik wel een goede zaak, maar de kans bestaat dat de doodstraf dan omgevormd wordt tot levenslange gevangenisstraf. Het is nog maar de vraag of dit dan zoveel beter is. In mijn ogen alleszins niet. Verschillende landen in Centraal- Afrika reageren heel erg streng op homo’s, waaronder ook Burundi en Rwanda.
Bron: gayworld.be (2010). Malawi opent jacht op homo’s. (online). Beschikbaar: http://www.gayworld.be/holebi-nieuws/malawi-opent-jacht-op-homos/
Bron: De Standaard (2010). Zware gevangenisstraf voor gewapende overval. (online). Beschikbaar: http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20100331_047
Bron: gayworld.be (2010). Oeganda: levenslang voor homo’s ipv doodstraf. (online). Beschikbaar: http://www.gayworld.be/holebi-nieuws/uganda-zet-doodstraf-voor-homos-om-in-levenslang/#more-11420
donderdag 25 maart 2010
Scholen zwijgen holebi's dood
Uit dit artikel blijkt dat jongeren nog steeds heel erg traditioneel denken en weinig openstaan voor holebi’s. Sommigen blijven er liever bij uit de buurt en vinden het vies. Het feit dat heterojongens seksuele relaties tussen twee jongens vies vinden en tussen twee meisjes sexy, wijst op een seksueel ideaalbeeld. Dit alles vind ik erg spijtig, omdat er over het algemeen verondersteld wordt dat de jongere generaties makkelijker dingen kunnen aanvaarden die ‘anders’ zijn dan zijzelf. Scholen hechten nog steeds niet voldoende aandacht aan het bespreken van het thema holebi-zijn. Omdat het weinig aan bod komt, raakt de jeugd er ook niet mee vertrouwt en zal het probleem niet verdwijnen. Dit is een gemiste kans en geeft ook weer hoe negatief het onderwijs nog steeds tegenover holebi’s staat.
Door de negatieve houding van de maatschappij hebben holebi’s het soms erg zwaar. Sommige jonge holebi’s hebben al met geweld te maken gehad en een deel denkt zelfs aan zelfdoding. Dit is heel erg om te horen. Er is niets mis met holebi zijn, maar door de vele negatieve houdingen waar ze mee te maken krijgen, voelen ze zich slecht en onbegrepen. Dit is een ernstig probleem dat dringend verholpen moet worden!
Bron: Klasse (2009) Scholen zwijgen holebi’s dood. (online). Beschikbaar: http://www.klasse.be/pers/index.php?page=persbericht_20090504
Door de negatieve houding van de maatschappij hebben holebi’s het soms erg zwaar. Sommige jonge holebi’s hebben al met geweld te maken gehad en een deel denkt zelfs aan zelfdoding. Dit is heel erg om te horen. Er is niets mis met holebi zijn, maar door de vele negatieve houdingen waar ze mee te maken krijgen, voelen ze zich slecht en onbegrepen. Dit is een ernstig probleem dat dringend verholpen moet worden!
Bron: Klasse (2009) Scholen zwijgen holebi’s dood. (online). Beschikbaar: http://www.klasse.be/pers/index.php?page=persbericht_20090504
zondag 21 maart 2010
Stap 5: Bronnenonderzoek
Prentenboeken
- Cavaria (2010). Beschikbaar: www.cavaria.be
- Cavaria (2008). Ouderschap lesbiennes. (online). Beschikbaar: http://www.holebifederatie.be/dossiers/ouderschaplesbiennes.php
- Cavaria (2008). Ouderschap homo's. (online). beschikbaar: http://www.holebifederatie.be/dossiers/ouderschaphomos.php#hoeveelkinderenbijhomos
- Cockx, F. en Tytgat, P. (2000). Holebi's in beweging: praten over homoseksualiteit in onderwijs en vormingswerk. Leuven: Uitgeverij Acco.
- De Witte van Leeuwen, J. (2009). Arwen en haar papa's. Kassel: Printec Offset.
- Famiweb.be. Adoptie in België. (online). Beschikbaar: http://www.famiweb.be/nl/Adoptie-in-Belgie
- gayworld.be (2010). Malawi opent jacht op homo’s. (online). Beschikbaar: http://www.gayworld.be/holebi-nieuws/malawi-opent-jacht-op-homos/
- gayworld.be (2010). Oeganda: levenslang voor homo’s ipv doodstraf. (online). Beschikbaar: http://www.gayworld.be/holebi-nieuws/uganda-zet-doodstraf-voor-homos-om-in-levenslang/#more-11420
- Het Nieuwsblad (red), Nog geen adopties door homoseksuele koppels. (online)
Beschikbaar: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF31032009_008
- Holebi.info (2009). Beschikbaar: www.holebi.info/phpnews/kortnews.php?action=fullnews&id=4431
-Klasse (2009). Scholen zwijgen holebi’s dood. (online). Beschikbaar: http://www.klasse.be/pers/index.php?page=persbericht_20090504
- Lesbisch.nl (2010). Ouderschap. (online). Beschikbaar: http://lesbisch.nl
- Peeters, T. (2008) Homokoppels vangen bot bij buitenlands adoptie. (online)
Beschikbaar: http://towntalk.wordpress.com/2008/01/15/homokoppels-mogen-geen-buitenlands-kind-adopteren/
- Setterington, K. (2004). Mam en mamma gaan trouwen!. Antwerpen: C. de Vries-Brouwers.
- T KWADRAAT (2010). Welke achternaam krijgt een kind van lesbische ouders?. (online). Beschikbaar:
http://tkwadraat.be/index.php?option=com_content&task=view&id=73&Itemid=37
- T KWADRAAT (2010). Holebi's bijna kansloos voor adoptie. (online). Beschikbaar: http://tkwadraat.be/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=21&Itemid=51
- Cavaria (2010). Beschikbaar: www.cavaria.be
- Cavaria (2008). Ouderschap lesbiennes. (online). Beschikbaar: http://www.holebifederatie.be/dossiers/ouderschaplesbiennes.php
- Cavaria (2008). Ouderschap homo's. (online). beschikbaar: http://www.holebifederatie.be/dossiers/ouderschaphomos.php#hoeveelkinderenbijhomos
- Cockx, F. en Tytgat, P. (2000). Holebi's in beweging: praten over homoseksualiteit in onderwijs en vormingswerk. Leuven: Uitgeverij Acco.
- De Witte van Leeuwen, J. (2009). Arwen en haar papa's. Kassel: Printec Offset.
- Famiweb.be. Adoptie in België. (online). Beschikbaar: http://www.famiweb.be/nl/Adoptie-in-Belgie
- gayworld.be (2010). Malawi opent jacht op homo’s. (online). Beschikbaar: http://www.gayworld.be/holebi-nieuws/malawi-opent-jacht-op-homos/
- gayworld.be (2010). Oeganda: levenslang voor homo’s ipv doodstraf. (online). Beschikbaar: http://www.gayworld.be/holebi-nieuws/uganda-zet-doodstraf-voor-homos-om-in-levenslang/#more-11420
- Het Nieuwsblad (red), Nog geen adopties door homoseksuele koppels. (online)
Beschikbaar: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF31032009_008
- Holebi.info (2009). Beschikbaar: www.holebi.info/phpnews/kortnews.php?action=fullnews&id=4431
-Klasse (2009). Scholen zwijgen holebi’s dood. (online). Beschikbaar: http://www.klasse.be/pers/index.php?page=persbericht_20090504
- Lesbisch.nl (2010). Ouderschap. (online). Beschikbaar: http://lesbisch.nl
- Peeters, T. (2008) Homokoppels vangen bot bij buitenlands adoptie. (online)
Beschikbaar: http://towntalk.wordpress.com/2008/01/15/homokoppels-mogen-geen-buitenlands-kind-adopteren/
- Setterington, K. (2004). Mam en mamma gaan trouwen!. Antwerpen: C. de Vries-Brouwers.
- T KWADRAAT (2010). Welke achternaam krijgt een kind van lesbische ouders?. (online). Beschikbaar:
http://tkwadraat.be/index.php?option=com_content&task=view&id=73&Itemid=37
- T KWADRAAT (2010). Holebi's bijna kansloos voor adoptie. (online). Beschikbaar: http://tkwadraat.be/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=21&Itemid=51
zaterdag 20 maart 2010
Stap 4: verwerken van verplichte literatuur
Reader RZL
1. De tolerantie voorbij - Steve Stevaert
Dit artikel kaart het belang aan van de levensbeschouwing in de wereld. Politici en samenleving hadden het nodig dat er doden vielen en executies dreigden in verband met levensbeschouwelijke conflicten, vooraleer ze zich weer over levensbeschouwing bogen. Nochtans is het in deze samenleving belangrijk om extremisme te bestrijden en rekening te houden met de wensen van alle religieuze groepen. Er zijn steeds meer smeltkroezen van verschillende religies te vinden over heel Europa, en de Europese overheden zullen dus steeds meer rekening moeten houden met die groeiende diversiteit op hun grondgebied, en met de invloed van het geloof van al die groepen op het sociale en politieke leven.
Mensen laten zich leiden door hun levensbeschouwing, en hierdoor kun je dit niet loskoppelen van hun politieke en sociale keuzes. Er zijn veel samelevingsproblemen vanwege de religieuze en culturele meningsverschillen, en dit is een spijtige zaak. Hierdoor is het belangrijk om een dialoog op gang te brengen. Praten met elkaar en over de samenleving die we graag willen en de waarden en normen die we samen willen delen.
Katholiek onderwijs, dynamisch en pluriform
Vroeger werd verondersteld dat kinderen na het doorlopen van kleuter-, lagere- en middelbare school volwassen waren en een identiteit hadden die onveranderlijk en definitief was. Dit komt echter niet overeen met de werkelijkheid.
Een identiteitsconcept is dynamisch, relationeel en pluriform. Een katholieke school is altijd betrokken op de christelijke geloofstraditie. Deze betrokkenheid is dynamisch. Ook het realtionele aspect is erg belangrijk bij een identiteit. De verhalen die binnen de school worden uitgewisseld zijn belangrijk hierbij en deze verhalen vormen de dieptestructuur van het hele onderwijs. Dan is ook het pluriforeme van belang bij een identiteit. Dit is de wijze waarop een open en realtionele identiteit en de christelijke geloofstraditie zich tot elkaar verhouden. Jongeren doen ervaringen op in gesprek met leeftijdsgenoten en volwassenen, waardoor ze zoeken naar de zin van het leven.
Politieke partijen en standpunten over religie en levensbeschouwing
Groen!
Een interessant standpunt vind ik het standpunt van Groen!. Volgens hen moeten de klassen kleiner worden, zodat de leerkracht meer tijd kan spenderen aan een kind. Hierdoor krijgt een kind de kans om zich op zijn eigen ritme te ontplooien en hierdoor wordt een tegenwicht geboden aan onze prestatiemaatschappij. Groen! steunt een opvoedingsproject met respect voor alle levensbeschouwelijke/religieuze overtuigingen.
In onze samenleving is er nog steeds sprake van enkele tendensen. Kansarme kinderen worden vaak onterecht doorverwezen naar ‘mindere’ richtingen in het secundair onderwijs en welstellende ouders in kansarme wijken sturen hun kinderen niet naar de buurtschool. Groen! wil scholen die extra inspanningen doen om deze tendensen te doen keren extra ondersteunen.
Groen! pleit ook voor het wegwerken van de discriminatie van holebi's. Zo verdienen homoseksuele leerkrachten en opvoeders bescherming, daar zij een belangrijke voorbeeldfunctie kunnen vervullen voor jongeren die vragen stellen over hun seksuele geaardheid.
Wat betreft de lerarenopleiding ijvert Groen! om studenten stage te laten lopen in verschillende ‘types scholen’ en uiteenlopende schoolomgevingen. Deze stages zijn imeers leermomenten. Ook is een levenslange bijscholing van belang.
NVA
De mening van N-VA sluit hierbij aan. Zij wil de stress en depressies vermijden waar leerlingen al zeer jong mee te kampen hebben. Dit door middel van meer sport en spel, een betere opkomst tegen pestgedrag en een goede medische voorlichting van leerkrachten en CLB-staf. Ieder kind heeft recht op 100% steun. Sommige leerlingen hebben meer aandacht, begeleiding en ondersteuning nodig dan anderen.
N-VA is voorstander van een tweeledige nettenstructuur voor het basis- en secundair onderwijs. Dit houdt in dat het basisonderwijs uitsluitend ingericht wordt door steden en gemeenten en het secundair onderwijs moet volledig de bevoegdheid worden van het Gemeenschapsonderwijs.
CD&V
Voor deze politieke partij is het van belang dat iedereen die iets te maken heeft met het onderwijs (ouders, leerlingen, leerkrachten...) optimaal betrokken wordt bij de uitbouw van het onderwijs. Deze partijen verdienen meer respect. Eigenheid en verbondenheid is erg belangrijk en iedereen moet zich op school gewaardeerd kunnen voelen. CD&V gelooft in de vrije keuze van onderwijs, en volgens hen mag de overheid niks inhoudelijks voorschrijven, zodat de scholen dit zelf kunnen doen.
CD&V wil ook de inkomensgrens voor het bekomen van een studiebeurs optrekken zodat meer jongeren voor een studietoelage in aanmerking komen. Gelijke kansenbeleid in het onderwijs is erg belangrijk. Ook moet onderlinge samenwerking tussen leerlingen ASO, TSO en BSO aangemoedigd worden, om creatievere en socialere leerlingen te bekomen.
SP.A
Deze partij pleit voor gelijke onderwijskansen, (o.a. door meer studietoelagen en gratis busvervoer voor kinderen vanaf 12 jaar, kosteloos onderwijs...)en wenst meer samenwerking tussen de verschillende (school)netten. Dit zou ervoor zorgen dat er meer geld vrijkomt dat besteed kan worden aan de noden van de kinderen.
Ook is het volgens hen van belang dat kleuters op vroege leeftijd naar school gaan, zodat deze geen achterstand oplopen tegenover leeftijdsgenoten.
Levenslang leren is ook een belangrijk punt voor SP.A, en dat mensen zonder de juiste diploma's toch kunnen beginnen werken. Dit via een gerichte opleiding in en buiten bedrijven en door mensen de kans te geven competenties te ontwikkelen in hun job. Ook moeten leerlingen vlotter Nederlands en vreemde talen te leren door het stimuleren van een sterk taalbeleid. De partij vindt het ook een goede zaak om meer te investeren in de nodige infrastructuur bij TSO en BSO, zodat deze leerlingen een aantrekkelijke leeromgeving hebben.
SPIRIT
Deze partij wil dat de hoogstaande kwaliteit van ons Vlaamse leerplichtonderwijs blijvend gegarandeerd wordt. Het onderwijs is immers belangrijk voor de toekomstige welvaart en het toekomstig welzijn van Vlaanderen. SPIRIT wil ook dat bij elke substantiële decreetwijziging of bij elk nieuw onderwijsdecreet een kindeffectenrapport voorzien wordt, zodat de al dan niet positieve invloed op de kinderen duidelijk wordt. Ze pleiten er ook voor dat ieder kind vanaf het derde middelbaar een persoonlijke thuis-pc ter beschikking gestelt wordt.
SPIRIT wil koste wat het kost de commercielisering van het onderwijs tegengaan, door te werken met automatische studietoelagen en een maximumfactuur. Het onderwijs moet meer rekening houden met diversiteit.
Talenkennis en enkele vrije keuzevakken zijn ook van belang, om op deze manier meer te groeien in de creativiteit.
Vlaams Belang
Vlaams Belang wil een tijdelijke stop van hernieuwingen van het onderwijs, omdat dit de eigenheid en kwaliteit van het onderwijs benadeelt. Onze eigenheid is belangrijk en de algemeen vormende kennis van het onderwijs moet op de fundamenten van onze eigen westerse beschaving blijven. Vreemde kinderen moeten in het onderwijs kennismaken met de Vlaamse culturele eigenheid, waarden, zeden en normen en zich die eigen maken. Hervorming van het universitaire landschap moet oog hebben voor culturele vorming en voor het bewaren van onze eigenheid. Zo behouden we onze westerse beschaving.
Vlaams Belang is een voorstander van samenwerking tussen verschillende scholen en netten, maar deze samenwerking mag niet van bovenaf vastgelegd worden. Ook zou de inspraak van de leerkrachten vergroot moeten worden, en is ook voorstander van hun bijscholing en begeleiding.
Open VLD
Het beste moet uit ieder kind gehaald worden. Gelijke kansen zijn belangrijk, en de onderverdeling in ASO, TSO, BSO en KSO werkt demotiverend voor de kinderen. Dit is te veel prestatiegericht en de ene wordt als ondergeschikte gezien van de andere richting, terwijl ze allemaal hun eigen kwaliteiten hebben.
Netoverschrijdende samenwerking is ook bij deze partij van groot belang. Scholen, leerkrachten en directie moeten meer vrijheid en ademruimte krijgen. De regelementering van de overheid is te strikt en te streng geworden.
Levenslang leren is een norm, en meertaligheid een belangrijke troef.
SLP
Ook deze partij vindt dat er maar 22 uren echte kennisvakken mogen zijn en de rest moet ingevuld worden met een vrij te kiezen informeler aanbod, georganiseerd binnen een regionaal verband (bv. sportclubs, jeugdtoneel...). Er moet gewerkt worden aan kwaliteitsverbetering.
Bij de lerarenopleiding is niet enkel het IQ belangrijk, maar ook het EQ. Naast leerinhouden dient ook voldoende aandacht uit te gaan naar de klas- en schoolomgeving. Er moet dus aandacht zijn voor leerinhouden én leefinhouden.
Inspraak op klasniveau is ook van groot belang: leerlingen moeten hun leerkrachten op regelmatige basis kunnen evalueren. SLP wil ook specifiek aandacht besteden aan de participatie van kansarmen. Een grote mate van contact tussen de school en de kansarmen is daarvoor noodzakelijk.
http://www.kuleuven.be/thomas/algemeen/actualiteit/dossiers/verkiezingen/
1. De tolerantie voorbij - Steve Stevaert
Dit artikel kaart het belang aan van de levensbeschouwing in de wereld. Politici en samenleving hadden het nodig dat er doden vielen en executies dreigden in verband met levensbeschouwelijke conflicten, vooraleer ze zich weer over levensbeschouwing bogen. Nochtans is het in deze samenleving belangrijk om extremisme te bestrijden en rekening te houden met de wensen van alle religieuze groepen. Er zijn steeds meer smeltkroezen van verschillende religies te vinden over heel Europa, en de Europese overheden zullen dus steeds meer rekening moeten houden met die groeiende diversiteit op hun grondgebied, en met de invloed van het geloof van al die groepen op het sociale en politieke leven.
Mensen laten zich leiden door hun levensbeschouwing, en hierdoor kun je dit niet loskoppelen van hun politieke en sociale keuzes. Er zijn veel samelevingsproblemen vanwege de religieuze en culturele meningsverschillen, en dit is een spijtige zaak. Hierdoor is het belangrijk om een dialoog op gang te brengen. Praten met elkaar en over de samenleving die we graag willen en de waarden en normen die we samen willen delen.
Katholiek onderwijs, dynamisch en pluriform
Vroeger werd verondersteld dat kinderen na het doorlopen van kleuter-, lagere- en middelbare school volwassen waren en een identiteit hadden die onveranderlijk en definitief was. Dit komt echter niet overeen met de werkelijkheid.
Een identiteitsconcept is dynamisch, relationeel en pluriform. Een katholieke school is altijd betrokken op de christelijke geloofstraditie. Deze betrokkenheid is dynamisch. Ook het realtionele aspect is erg belangrijk bij een identiteit. De verhalen die binnen de school worden uitgewisseld zijn belangrijk hierbij en deze verhalen vormen de dieptestructuur van het hele onderwijs. Dan is ook het pluriforeme van belang bij een identiteit. Dit is de wijze waarop een open en realtionele identiteit en de christelijke geloofstraditie zich tot elkaar verhouden. Jongeren doen ervaringen op in gesprek met leeftijdsgenoten en volwassenen, waardoor ze zoeken naar de zin van het leven.
Politieke partijen en standpunten over religie en levensbeschouwing
Groen!
Een interessant standpunt vind ik het standpunt van Groen!. Volgens hen moeten de klassen kleiner worden, zodat de leerkracht meer tijd kan spenderen aan een kind. Hierdoor krijgt een kind de kans om zich op zijn eigen ritme te ontplooien en hierdoor wordt een tegenwicht geboden aan onze prestatiemaatschappij. Groen! steunt een opvoedingsproject met respect voor alle levensbeschouwelijke/religieuze overtuigingen.
In onze samenleving is er nog steeds sprake van enkele tendensen. Kansarme kinderen worden vaak onterecht doorverwezen naar ‘mindere’ richtingen in het secundair onderwijs en welstellende ouders in kansarme wijken sturen hun kinderen niet naar de buurtschool. Groen! wil scholen die extra inspanningen doen om deze tendensen te doen keren extra ondersteunen.
Groen! pleit ook voor het wegwerken van de discriminatie van holebi's. Zo verdienen homoseksuele leerkrachten en opvoeders bescherming, daar zij een belangrijke voorbeeldfunctie kunnen vervullen voor jongeren die vragen stellen over hun seksuele geaardheid.
Wat betreft de lerarenopleiding ijvert Groen! om studenten stage te laten lopen in verschillende ‘types scholen’ en uiteenlopende schoolomgevingen. Deze stages zijn imeers leermomenten. Ook is een levenslange bijscholing van belang.
NVA
De mening van N-VA sluit hierbij aan. Zij wil de stress en depressies vermijden waar leerlingen al zeer jong mee te kampen hebben. Dit door middel van meer sport en spel, een betere opkomst tegen pestgedrag en een goede medische voorlichting van leerkrachten en CLB-staf. Ieder kind heeft recht op 100% steun. Sommige leerlingen hebben meer aandacht, begeleiding en ondersteuning nodig dan anderen.
N-VA is voorstander van een tweeledige nettenstructuur voor het basis- en secundair onderwijs. Dit houdt in dat het basisonderwijs uitsluitend ingericht wordt door steden en gemeenten en het secundair onderwijs moet volledig de bevoegdheid worden van het Gemeenschapsonderwijs.
CD&V
Voor deze politieke partij is het van belang dat iedereen die iets te maken heeft met het onderwijs (ouders, leerlingen, leerkrachten...) optimaal betrokken wordt bij de uitbouw van het onderwijs. Deze partijen verdienen meer respect. Eigenheid en verbondenheid is erg belangrijk en iedereen moet zich op school gewaardeerd kunnen voelen. CD&V gelooft in de vrije keuze van onderwijs, en volgens hen mag de overheid niks inhoudelijks voorschrijven, zodat de scholen dit zelf kunnen doen.
CD&V wil ook de inkomensgrens voor het bekomen van een studiebeurs optrekken zodat meer jongeren voor een studietoelage in aanmerking komen. Gelijke kansenbeleid in het onderwijs is erg belangrijk. Ook moet onderlinge samenwerking tussen leerlingen ASO, TSO en BSO aangemoedigd worden, om creatievere en socialere leerlingen te bekomen.
SP.A
Deze partij pleit voor gelijke onderwijskansen, (o.a. door meer studietoelagen en gratis busvervoer voor kinderen vanaf 12 jaar, kosteloos onderwijs...)en wenst meer samenwerking tussen de verschillende (school)netten. Dit zou ervoor zorgen dat er meer geld vrijkomt dat besteed kan worden aan de noden van de kinderen.
Ook is het volgens hen van belang dat kleuters op vroege leeftijd naar school gaan, zodat deze geen achterstand oplopen tegenover leeftijdsgenoten.
Levenslang leren is ook een belangrijk punt voor SP.A, en dat mensen zonder de juiste diploma's toch kunnen beginnen werken. Dit via een gerichte opleiding in en buiten bedrijven en door mensen de kans te geven competenties te ontwikkelen in hun job. Ook moeten leerlingen vlotter Nederlands en vreemde talen te leren door het stimuleren van een sterk taalbeleid. De partij vindt het ook een goede zaak om meer te investeren in de nodige infrastructuur bij TSO en BSO, zodat deze leerlingen een aantrekkelijke leeromgeving hebben.
SPIRIT
Deze partij wil dat de hoogstaande kwaliteit van ons Vlaamse leerplichtonderwijs blijvend gegarandeerd wordt. Het onderwijs is immers belangrijk voor de toekomstige welvaart en het toekomstig welzijn van Vlaanderen. SPIRIT wil ook dat bij elke substantiële decreetwijziging of bij elk nieuw onderwijsdecreet een kindeffectenrapport voorzien wordt, zodat de al dan niet positieve invloed op de kinderen duidelijk wordt. Ze pleiten er ook voor dat ieder kind vanaf het derde middelbaar een persoonlijke thuis-pc ter beschikking gestelt wordt.
SPIRIT wil koste wat het kost de commercielisering van het onderwijs tegengaan, door te werken met automatische studietoelagen en een maximumfactuur. Het onderwijs moet meer rekening houden met diversiteit.
Talenkennis en enkele vrije keuzevakken zijn ook van belang, om op deze manier meer te groeien in de creativiteit.
Vlaams Belang
Vlaams Belang wil een tijdelijke stop van hernieuwingen van het onderwijs, omdat dit de eigenheid en kwaliteit van het onderwijs benadeelt. Onze eigenheid is belangrijk en de algemeen vormende kennis van het onderwijs moet op de fundamenten van onze eigen westerse beschaving blijven. Vreemde kinderen moeten in het onderwijs kennismaken met de Vlaamse culturele eigenheid, waarden, zeden en normen en zich die eigen maken. Hervorming van het universitaire landschap moet oog hebben voor culturele vorming en voor het bewaren van onze eigenheid. Zo behouden we onze westerse beschaving.
Vlaams Belang is een voorstander van samenwerking tussen verschillende scholen en netten, maar deze samenwerking mag niet van bovenaf vastgelegd worden. Ook zou de inspraak van de leerkrachten vergroot moeten worden, en is ook voorstander van hun bijscholing en begeleiding.
Open VLD
Het beste moet uit ieder kind gehaald worden. Gelijke kansen zijn belangrijk, en de onderverdeling in ASO, TSO, BSO en KSO werkt demotiverend voor de kinderen. Dit is te veel prestatiegericht en de ene wordt als ondergeschikte gezien van de andere richting, terwijl ze allemaal hun eigen kwaliteiten hebben.
Netoverschrijdende samenwerking is ook bij deze partij van groot belang. Scholen, leerkrachten en directie moeten meer vrijheid en ademruimte krijgen. De regelementering van de overheid is te strikt en te streng geworden.
Levenslang leren is een norm, en meertaligheid een belangrijke troef.
SLP
Ook deze partij vindt dat er maar 22 uren echte kennisvakken mogen zijn en de rest moet ingevuld worden met een vrij te kiezen informeler aanbod, georganiseerd binnen een regionaal verband (bv. sportclubs, jeugdtoneel...). Er moet gewerkt worden aan kwaliteitsverbetering.
Bij de lerarenopleiding is niet enkel het IQ belangrijk, maar ook het EQ. Naast leerinhouden dient ook voldoende aandacht uit te gaan naar de klas- en schoolomgeving. Er moet dus aandacht zijn voor leerinhouden én leefinhouden.
Inspraak op klasniveau is ook van groot belang: leerlingen moeten hun leerkrachten op regelmatige basis kunnen evalueren. SLP wil ook specifiek aandacht besteden aan de participatie van kansarmen. Een grote mate van contact tussen de school en de kansarmen is daarvoor noodzakelijk.
http://www.kuleuven.be/thomas/algemeen/actualiteit/dossiers/verkiezingen/
Stap 3: Leervragen en onderzoeksvragen
- Hebben jonge kinderen voldoende kansen om kennis te maken met andere gezinsvormen in de kinderliteratuur?
- Wat zijn de voordelen en de nadelen die homokoppels ervaren als ouder?
- Hoe staat men tegenover het adoptierecht voor homokoppels en hoe gaat dit in zijn werk?
- Wat zijn de voordelen en de nadelen die homokoppels ervaren als ouder?
- Hoe staat men tegenover het adoptierecht voor homokoppels en hoe gaat dit in zijn werk?
maandag 22 februari 2010
Stap 2: Persoonlijk standpunt en vragen
Eigen mening
Ik vind dat homokoppels evenveel recht hebben op een kind als heterokoppels. Het standpunt van de maatschappij is bij deze kwestie door de jaren heen al vrij veel verbeterd, maar toch zijn er nog steeds vooroordelen die er eigenlijk niet zouden mogen zijn. De kinderen van homokoppels krijgen nog vaak kritiek over zich heen en worden als 'anders' beschouwd omdat ze toevallig ouders hebben van hetzelfde geslacht. Daarom is het volgens mij nuttig om mensen van jongs af aan bewust te maken van de verschillende geaardheden en om hen deze te laten zien als een normale zaak, zoals heteroseksuele relaties. Leerkrachten hebben volgens mij dus een belangrijke taak om de vooroordelen de wereld uit te helpen.
Voor mij is homoseksualiteit een gewone zaak. Zelf heb ik jarenlang geworsteld met mijn eigen geaardheid. Omdat mijn ouders en familie het aanvankelijk niet aanvaardden (ik zou toch nog wel 'veranderen', het was maar een fase in mijn pubertijd), heb ik het in die tijd ook niet goed kunnen plaatsen. Ook op school kon ik er met niemand over praten en maar twee van mijn vrienden wisten ervan; zij die nog geen kwetsende opmerking hadden laten vallen. In die tijd heb ik ook geleerd dat mensen het moeilijk hebben me iemand te aanvaarden die wat 'anders' is. Ik ging me steeds meer en meer afzonderen omdat de wereld me te wreed leek en de opmerkingen me teveel kwetsten. Ik had grote bewondering voor alle homoseksuele mensen en dit groeide geleidelijk aan naar een groot respect.
In mijn familie ken ik drie mensen die homoseksueel zijn en ik heb ook twee goede vrienden met die geaardheid. Eén van hen ken ik al jaren en heb ik zelfs geholpen met zichzelf te aanvaarden, ondanks de kwetsende opmerkingen die de anderen hem gaven en de vooroordelen waarmee hij te maken kreeg. Ook ken ik een lesbisch koppel dat samen een zoontje grootbrengt. Deze jongen groeit op met veel liefde en komt zeker niets te kort. Ravotten kan hij ook met hen en als hij echt even een ander mannelijk figuur nodig heeft, dan kan hij rekenen op zijn nonkel, die zelf homoseksueel is. Omdat ik me heel vaak erger aan de vooroordelen waarmee zij vaak te maken hebben en die er nog steeds zijn, koos ik voor dit onderwerp.
Leervragen en onderzoeksvragen
Ik vind dat homokoppels evenveel recht hebben op een kind als heterokoppels. Het standpunt van de maatschappij is bij deze kwestie door de jaren heen al vrij veel verbeterd, maar toch zijn er nog steeds vooroordelen die er eigenlijk niet zouden mogen zijn. De kinderen van homokoppels krijgen nog vaak kritiek over zich heen en worden als 'anders' beschouwd omdat ze toevallig ouders hebben van hetzelfde geslacht. Daarom is het volgens mij nuttig om mensen van jongs af aan bewust te maken van de verschillende geaardheden en om hen deze te laten zien als een normale zaak, zoals heteroseksuele relaties. Leerkrachten hebben volgens mij dus een belangrijke taak om de vooroordelen de wereld uit te helpen.
Voor mij is homoseksualiteit een gewone zaak. Zelf heb ik jarenlang geworsteld met mijn eigen geaardheid. Omdat mijn ouders en familie het aanvankelijk niet aanvaardden (ik zou toch nog wel 'veranderen', het was maar een fase in mijn pubertijd), heb ik het in die tijd ook niet goed kunnen plaatsen. Ook op school kon ik er met niemand over praten en maar twee van mijn vrienden wisten ervan; zij die nog geen kwetsende opmerking hadden laten vallen. In die tijd heb ik ook geleerd dat mensen het moeilijk hebben me iemand te aanvaarden die wat 'anders' is. Ik ging me steeds meer en meer afzonderen omdat de wereld me te wreed leek en de opmerkingen me teveel kwetsten. Ik had grote bewondering voor alle homoseksuele mensen en dit groeide geleidelijk aan naar een groot respect.
In mijn familie ken ik drie mensen die homoseksueel zijn en ik heb ook twee goede vrienden met die geaardheid. Eén van hen ken ik al jaren en heb ik zelfs geholpen met zichzelf te aanvaarden, ondanks de kwetsende opmerkingen die de anderen hem gaven en de vooroordelen waarmee hij te maken kreeg. Ook ken ik een lesbisch koppel dat samen een zoontje grootbrengt. Deze jongen groeit op met veel liefde en komt zeker niets te kort. Ravotten kan hij ook met hen en als hij echt even een ander mannelijk figuur nodig heeft, dan kan hij rekenen op zijn nonkel, die zelf homoseksueel is. Omdat ik me heel vaak erger aan de vooroordelen waarmee zij vaak te maken hebben en die er nog steeds zijn, koos ik voor dit onderwerp.
Leervragen en onderzoeksvragen
Stap 1: Keuze van het artikel
Kerngedachte:
Mijn vertrekpunt is het artikel dat ik vond op de website van 'De morgen'; 'Al vijftien adopties door homokoppels in België'. Sinds holebi's recht hebben op het adopteren van kinderen, gebeurt het merendeel in eigen land, waarbij de ene partner de kinderen van de andere adopteert. Dat er maar weinig grensoverschrijdende adopties zijn, ligt aan het feit dat er veel obstakels zijn. Zo moet er o.a. rekening gehouden worden met de wetgeving in het andere land.
De kerk staat ook nog steeds negatief tegenover homoseksualiteit. Zij is ook sterk gekant tegen het voorstel van de VN om homoseksualiteit uit het strafwet te bannen. Deze negatieve houding blijkt onder andere uit de mening van paus Benedictus XVI. Volgens hem is het even belangrijk voor de mensheid om homoseksueel gedrag te voorkomen als de redding van het regenwoud. Het zou een vernietiging zijn van het werk van God. Dat deze woorden uit de mond komen van iemand waar heel veel mensen naar opkijken, vind ik schandalig.
Homokoppels kunnen nog te veel rekenen op vooroordelen van de naar mijn mening nog te conservatieve maatschappij. Daarom koos ik voor dit onderwerp. Het is belangrijk om kinderen al van jongs af aan kennis te laten maken met de verschillende gezinsvormen, waaronder homoseksuele koppels. Door middel van verschillende bronnen zal ik nagaan wat het standpunt van de maatschappij is en hoe deze vooroordelen deels verholpen zouden kunnen worden in het onderwijs. Volgens mij is het ook belangrijk om als onderwijzer een brede kijk op de wereld te hebben en om heel open te staan tegenover de dingen in de wereld die in de minderheid zijn. Het 'anders' zijn wordt door mensen snel bekeken als iets dat verkeerd is, en dit moet de wereld uitgeholpen worden. Onderwijzers hebben een opvoedende functie en moeten hierdoor de kinderen wegwijs maken in het leven, met een brede kijk op de wereld en een frisse en heldere geest.
Bronnen:
-De Morgen (2008). Al vijftien adopties door homokoppels in België. [online]. Beschikbaar: http://www.demorgen.be/dm/nl/989/Binnenland/article/detail/143464/2008/01/22/Al-vijftien-adopties-door-homokoppels-in-Belgie.dhtml.
- Het Nieuwsblad (2008). Paus linkt homo's met regenwoud. [online]. Beschikbaar: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=FF24BLPJ.
Mijn vertrekpunt is het artikel dat ik vond op de website van 'De morgen'; 'Al vijftien adopties door homokoppels in België'. Sinds holebi's recht hebben op het adopteren van kinderen, gebeurt het merendeel in eigen land, waarbij de ene partner de kinderen van de andere adopteert. Dat er maar weinig grensoverschrijdende adopties zijn, ligt aan het feit dat er veel obstakels zijn. Zo moet er o.a. rekening gehouden worden met de wetgeving in het andere land.
De kerk staat ook nog steeds negatief tegenover homoseksualiteit. Zij is ook sterk gekant tegen het voorstel van de VN om homoseksualiteit uit het strafwet te bannen. Deze negatieve houding blijkt onder andere uit de mening van paus Benedictus XVI. Volgens hem is het even belangrijk voor de mensheid om homoseksueel gedrag te voorkomen als de redding van het regenwoud. Het zou een vernietiging zijn van het werk van God. Dat deze woorden uit de mond komen van iemand waar heel veel mensen naar opkijken, vind ik schandalig.
Homokoppels kunnen nog te veel rekenen op vooroordelen van de naar mijn mening nog te conservatieve maatschappij. Daarom koos ik voor dit onderwerp. Het is belangrijk om kinderen al van jongs af aan kennis te laten maken met de verschillende gezinsvormen, waaronder homoseksuele koppels. Door middel van verschillende bronnen zal ik nagaan wat het standpunt van de maatschappij is en hoe deze vooroordelen deels verholpen zouden kunnen worden in het onderwijs. Volgens mij is het ook belangrijk om als onderwijzer een brede kijk op de wereld te hebben en om heel open te staan tegenover de dingen in de wereld die in de minderheid zijn. Het 'anders' zijn wordt door mensen snel bekeken als iets dat verkeerd is, en dit moet de wereld uitgeholpen worden. Onderwijzers hebben een opvoedende functie en moeten hierdoor de kinderen wegwijs maken in het leven, met een brede kijk op de wereld en een frisse en heldere geest.
Bronnen:
-De Morgen (2008). Al vijftien adopties door homokoppels in België. [online]. Beschikbaar: http://www.demorgen.be/dm/nl/989/Binnenland/article/detail/143464/2008/01/22/Al-vijftien-adopties-door-homokoppels-in-Belgie.dhtml.
- Het Nieuwsblad (2008). Paus linkt homo's met regenwoud. [online]. Beschikbaar: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=FF24BLPJ.
zondag 21 februari 2010
Welkom!
Mijn naam is Dorien Kiesekoms en voor het vak RZL (Religie, Zingeving en Levensbeschouwing) kregen we de opdracht om een weblog aan te maken over een zelfgekozen levensbeschouwelijk en/of religieus onderwerp. Dit om de levensbechouwelijke dimensie van het christelijk leraarschap vorm te geven.
Mijn onderwerp is de stelling of homokoppels wel of geen recht hebben op kinderen. Meer kan je hierover lezen in mijn volgende berichten.
Vriendelijke groetjes,
Dorien
Mijn onderwerp is de stelling of homokoppels wel of geen recht hebben op kinderen. Meer kan je hierover lezen in mijn volgende berichten.
Vriendelijke groetjes,
Dorien
Abonneren op:
Posts (Atom)